Woensdag 24 april 2019

Onrustige nacht, de spanning van het vertrek naar Matjiesfontein? Wie weet. Op ons gemakje uitgecheckt, een nieuwe boeking voor 8 mei geregeld. En op pad naar de long distance train. 10.00 uur vertrek. Met boodschappen voor onderweg komen we op het station. De uitgebrande trein staat er niet meer en de vloer is redelijk schoon gemaakt. We lijken de enige, maar zijn wat vroeg 😉 er komen meer mensen bij, lekker luidruchtig en flink bepakt. Op naar joburg, denk ik. We worden wat bekeken, want wit zit niet vaak in deze trein. Na wat vertraging vertrekken. Er reist veel politie mee. En security, met gele hesjes. Voelt goed. Ze lopen heel regelmatig heen en weer met z’n twee. Groetend en kletsend met de reizigers. We stoppen regelmatig, te lang. Allerlei eten en drinken wordt verkocht. En zak druiven, zelf in elkaar geflanste ijsje, losse snoepjes enz. Men eet veel zelf meegebrachte spullen en drinkt divers alcoholische dranken. Na twee uur is dat ook duidelijk, maar niet hinderlijk. Dennis een marine man van shell, komt wat kletsen. Eerlijk en prettig over wit en zwart. In de trein gonsde het, twee witte vrouwen in de trein. Hij kwam eens poolshoogte nemen. Een paar keer. Een bijzondere ervaring de enige witte te zijn tussen de reizigers. De conducteur, hij ook wit, zorgde goed voor ons. Na 8 uur in plaats van 5 uur, kwamen we aan in Matjiesfontein. De wegrijdende trein zwaaide ons uit. Geweldig. Inmiddels was het donker en moesten we nog naar onze lodge…maar Matjiesfontein is save also in the evening! Ergens, na 800 meter brandde er een buitenlamp aan een huisje. De deur was open, het licht was aan. We waren er. Stilte en rust. 8 uur kunnen kijk naar een veranderend landschap is een kadootje, naast het reizen met de trein in Zuid-Afrika. Morgen weer een dag.